اسکریما ورزشی با سلاح های سرد

اسکریما یک هنر رزمی فیلیپینی است که بر استفاده از چوب، سلاح‌ های تیغه ‌دار و ضربه ‌ای بلانت، سلاح ‌های بداهه و تکنیک ‌های دست به دست (دست خالی) تمرکز دارد. اسکریما با نام های کالی و آرنیس نیز شناخته می شود. این سبک هنر های رزمی فیلیپینی از سلاح هایی مانند یانتوک (چاقو جنگی)، باراو (چاقو)، بولو (چاقو)، بانکاو (کارکنان) و غیره استفاده می کند. این ورزش بیشتر به دلیل مهارت های مبارزه با چوب معروف است. کار تک چوب، دوبل باستون، بخش مبتنی بر تیغه آرنیس، بارو، اسپادا و داگا نمونه هایی از تکنیک های اسکریما
می باشند. همچنین این ورزش شامل تکنیک ‌های جنگی غیر مسلح مانند نبرد تن به تن، قفل ‌های مفصلی، چنگ زدن و تکنیک ‌های خلع سلاح می ‌باشد. اگرچه به طور کلی، بر سلاح ‌های این هنر ها تاکید می ‌شود، اما برخی از سیستم ‌های این هنر رزمی دست خالی (غیر مسلح) را به عنوان محور اصلی قرار می ‌دهند. تمرین ‌هایی از هنر های کالی ویژگی ‌هایی مانند سرعت، چابکی، حرکت با پا، زمان‌ بندی، مکانیک بدن، فاصله، آگاهی از برد و هماهنگی در سمت چپ و راست بدن را در افراد ایجاد می‌کند. 

تجهیزات اسکریما

برخلاف اکثر سیستم های جنگی دیگر، این هنر رزمی از تجهیزات انگشت شماری استفاده می کند. بیشتر سلاح هایی مانند باستون ها که می توانند تک یا دوتایی باشند، مورد استفاده قرار می گیرند. شاید این سوال برایتان پیش بیاید که باستون چیست؟ باستون در اصل یک چوب است و در این هنر از انواع مختلفی از آن استفاده می شود. در کالی از پارچه نیز استفاده می شود که شامل سارونگ و دستمال می باشد. چوب ها و جلیقه ها با فوم پوشانده و همچنین وسایلی برای سر و کشاله ران در این هنر مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از این تجهیزات به این دلیل است که حمله به اکثر اعضای بدن در این ورزش قانونی است؛ که برای کم شدن شدت ضربه از آن ها استفاده می شود.

قوانین اسکریما

هر هنر رزمی دارای قوانین و مقرارتی می باشد که افراد ملزم به رعایت کردن آن ها می باشند. در این هنر رزمی مساحت یا رینگ مسابقه نباید کمتر از پنج متر و بیش از هفت متر مربع باشد. مسابقه باید شامل سه راند یک دقیقه ای باشد که در بین راند ها سی ثانیه استراحت وجود داشته باشد. نقاط ضربه ای باید بالای زانو باشد. این مورد شامل جلو و کناره‌ های ران و بدن، هر دو بازو و دست و قسمت بالایی، جلو و کناره ‌های کلاه می‌ شود. ضربه زدن به پشت بدن تنها زمانی مجاز است که رقبا در مقابل یکدیگر قرار گیرند. (یعنی از طریق استفاده از ضربات انحنای) ضربه زدن به پشت سر به دلیل عدم وجود بالشتک کافی در پشت کلاه مجاز نیست. فقط دو حمله متوالی به یک منطقه هدف مجاز است.

نکاتی که در مورد هنر های رزمی فیلیپینی نمی دانید:
•    چوب ها امتداد دست ها هستند. بدون دست، هیچ چوبی وجود ندارد.
•    هنر های رزمی فیلیپینی (کالی، اسکریما، آرنیس) ابتدا اسلحه را آموزش می دهد و بعد از آن تکنیک های دست خالی به هنرجویان آموزش داده می شود.
•    هنر های رزمی فیلیپینی نشان دهنده کامل ترین و کاربردی ترین تکنیک های مبارزه در جهان است. تکنیک های اصلی شامل برد بلند (لگد زدن)، برد میانی (بوکس، آرنج زدن، زانو زدن) و برد کوتاه (چنگ زدن، ضربه زدن، گاز گرفتن، چنگ زدن) می باشند. آن ها از این جهت عملی هستند که روی حرکات فانتزی یا پیچیده که احتمالا تحت فشار شکست می خورند، تمرکز نمی کنند.
•    عملی بودن هنر های فیلیپینی با تطبیق پذیری سلاح ها افزایش یافته است. در فاصله طولانی، می توانید از نوک چوب یا شمشیر استفاده کنید. در محدوده متوسط می توانید از بدنه چوب یا تیغه شمشیر استفاده کنید. در فاصله کوتاه می توانید از قسمت پایین چوب (پانیو) یا دسته شمشیر استفاده کنید. مردان و زنان مبارز ما به مهارت های واقعی تیغه، هم تهاجمی و هم دفاعی نیاز دارند. هنر های فیلیپینی از معدود هنر های روی زمین هستند که توانسته اند این موارد را به خوبی پوشش دهند.
•     هنر های رزمی فیلیپینی به شما کمک می کند تا با تمرکز بر مفاهیم همه کاره به جای تکنیک های مختلف برای هر موقعیت، نقاط را در تمرین دفاع شخصی خود به هم متصل کنید. 
•     آموزش اسلحه فیلیپینی بسیار بیشتر از چوب و چاقو های سنتی است.
•    شروع هنر های رزمی فیلیپینی می تواند به شما نیرو ببخشد. به همین دلیل است که این هنر برای هنرجویان هنر های دیگر بسیار جذاب می باشد.
•     برای یادگیری صحیح و اصولی این هنر داشتن یک مربی موثر می باشد.
•    اگرچه برخی از مربیان بر روی ورزش تمرکز می کنند، هنر های رزمی فیلیپینی نوعی دفاع شخصی مبتنی بر واقعیت و نمونه ای عالی از یک سیستم کامل MMA است.